Przykłady substancji aktywnych do zwalczania omacnicy prosowianki na kukurydzy zwyczajnej.

Działanie: K-kontaktowe, Ż-żołądkowe, P-działanie na roślinie powierzchniowe, S – działanie na roślinie systemiczne

Skuteczność: +++ – b. duża, ++ – duża, + – wystarczająca

Inne metody

– dobór odpowiedniego stanowiska pod siew kukurydzy warunkującego prawidłowy rozwój roślin,
– zachowanie izolacji przestrzennej nowo założonej plantacji od ubiegłorocznych resztek pożniwnych kukurydzy zawierających zimujące gąsienice szkodnika,
– zastosowanie płodozmianu obejmującego, co najmniej 2-3 letnią przerwę w wysiewie kukurydzy na tym samym polu,
– dobór do uprawy odmian kukurydzy mniej podatnych na żerowanie omacnicy prosowianki. Mniejsza podatność takich odmian wynika m.in. z ich cech genetycznych wpływających na pokrój rośliny, grubość ścian komórkowych, ilość wosków powierzchniowych, liczbę włosków na blaszkach liściowych, wczesność, tempo wzrostu, dłuższe utrzymywanie zieloności (cecha stay green) itp.,
– zbilansowane nawożenie, zwłaszcza azotowe,
– zwalczanie chwastów, zwłaszcza gatunków grubołodygowych mogących być dla omacnicy alternatywnym miejscem rozwoju i zimowania,
– metoda biologiczna polegająca na zastosowaniu biopreparatów zawierających żywe larwy oraz poczwarki błonkówek zwanych kruszynkami (Trichogramma spp.) do zwalczania jaj szkodnika,
– terminowe zebranie plonu tj. natychmiast po osiągnięciu przez ziarno dojrzałości zbiorczej.
– dokładne rozdrabnianie resztek pożniwnych kukurydzy,
– zastosowanie brony talerzowej w okresie wiosennym.