Objawy uszkodzeń

mszyca zbożowa

Mszyce wysysają soki z rozwijających się źdźbeł, ponadto osobniki uskrzydlone przenoszą choroby wirusowe. Mszyca zbożowa żeruje głównie na kłosach, powodując zmniejszenie plonu ziarna.

Występuje w mniej licznych koloniach w porównaniu z bardzo licznymi koloniami jakie tworzy mszyca czeremchowo-zbożowa. Mszyca wydziela spadź, na której rozwijają się grzyby chorobotwórcze co obniża jakość ziarna. Szkodliwe są zarówno larwy jak i postacie dorosłe rozwijające się głównie na kłosach co może doprowadzić do ubytku plonu ok. 10 dt/ha. Spada też wyraźnie masa tysiąca nasion.

Gatunek ten zdolny jest także do przenoszenia łagodnych szczepów wirusa żółtej karłowatości jęczmienia. Szkodnik ten w niektórych latach zasiedla dość licznie uprawy zbóż, a jego gradacja ściśle związana jest z okresem ich dojrzewania i zwykle załamuje się w okresie żniw.

O intensywności rozprzestrzeniania się S. avenae na rośliny żywicielskie decyduje termin i nasilenie migracji pierwszych form uskrzydlonych – zwykle na przełomie maja i czerwca, gdy średnia temperatura dobowa przekracza 16°C. Dalszy rozwój populacji mszycy zbożowej na roślinach żywicielskich w znacznym stopniu zależy od panującej pogody oraz aktywności pasożytów i drapieżców.

Powszechnie uznaje się, że wzrost temperatur w dzień do około 20°C przy braku lub niewielkich opadach deszczu istotnie wpływa na dynamikę jej rozwoju.