Ocena szkód w polu

Obserwacje nad występowaniem fuzarioz prowadzić należy zarówno na plantacjach zbóż ozimych jak i jarych. Przy wczesnym porażeniu kłosów objawy fuzarioz można pomylić z białokłosowatością wywołaną przez choroby podsuszkowe (Fot. 2) lub z uszkodzeniami dokłosia albo korzeni spowodowanymi przez roztocze lub mszyce korzeniowe oraz kłosa przez pluskwiaki (żółwinek zbożowy).

Obserwacje nad szkodliwością fuzariozy kłosów przeprowadzamy na kłosach w fazie od dojrzałości ciastowej do woskowej ziarna (BBCH 8/83-87). Jeżeli w wyniku lustracji stwierdza się objawy (podejrzenie porażenia) na takiej plantacji pobiera się w pięciu, wybranych losowo punktach na przekątnej pola po 50 kłosów. W każdym punkcie kłosy pobiera się z powierzchni nie mniejszej niż 1m2. Pierwszy i ostatni punkt pobierania prób powinien być oddalony co najmniej 2 m od brzegu pola. W sumie z jednej plantacji pobieramy 250 kłosów. Na polach powyżej 2 ha zwiększamy liczbę punktów o 1 punkt na każdy następny hektar (w przypadku plantacji o powierzchni 3 ha będzie to 6 punktów po 50 kłosów, itd.). W przypadku obszarów plantacji powyżej 10 ha należy kontrolować kłosy z każdego brzegu pola, wchodząc w głąb i tam pobierając próby po 50 kłosów do analizy w pięciu, wybranych losowo punktach.

Można tez określić nasilenie występowania fuzarioz, ze względu na wzrost zawartości mikotoksyny-deoksyniwalenolu (DON) w ziarnie, uwzględniając trzystopniową skalę porażenia:

  1. słabe – objawy, obejmujące do 1-10% powierzchni kłosa,
  2. średnie – objawy chorobowe, które obejmują 11-25% powierzchni kłosa,
  3. silne – objawy zajmują ponad 25% powierzchni kłosa.